Speluna. Jak dla niej, można było nad wejściem napisać słynny cytat "Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wchodzicie". Czy coś takiego. Rin wślizgneła się przez drzwi i zamknęła je ostrożnie, starając się robić jak najmniej hałasu. Nie chciała zwracać na siebie niepotrzebnej uwagi. Wierzyła, że jeśli ten "ktoś" wie, jak ona wygląda, to powinien odnaleźć ją bez większego problemu. W końcu dla chcącego nic trudnego. Rozejrzała się po sali i wybrała jakieś miejsce pod ścianą, w miarę na uboczu. Zwinnie przeszła między stolikami i usiadła tam, mogąc teraz obserwować całą salę. No i nie pozostawało jej nic innego jak czekać. Czekać na tego "kogoś". "Kogoś" kto miał jej powiedzieć, co dokładnie ma zrobić.

Stał oparty o jedną z bocznych ścian. Z kąta doglądał dziewczynę - Nauru. Nie wychodził z cienia. Czekał aż pojawi się jeszcze jedna osoba. Wtedy wyjdzie z ukrycia, kości zostaną rzucone, a przyszłość rozsądzona...

Po chwili na sali zjawiła się jeszcze jedna osoba. Cicho otworzyła drzwi i wślizgnęła się do środka. Po chwili stanęła jak wryta i rozglądała się. Troche szię bała ale w sumie raz się żyje. Stanęła pod ścianą , jeszcze nie wiedziała z kim ma się spotkać.

Bez słowa złapał dziewczynę za nadgarstek i podprowadził do stołu przy, którym siedziała Nauru. Usiadł na wolnym krześle i przyjrzał się pannom. - Działam z polecenia Boga. Mam was chronić i pomagać wam w misjach... - wypowiedział ściszonym głosem i zlustrował twarze dziewczyn - Mam nadzieję, że dobrze będziemy współpracowali... - zaśmiał się delikatnie i oparł wygodnie o krzesło. - Chcę poznać wasze cele. Pomogę wam je realizować.

Gdy nagle ktos złapał ja za rekę prszestraszyła sie, ale gdy zauważyła znana juz osobę uspokoiła sie i usiadła na wolnym krześle.Wysłuchała te go co mial do powiedzenia Włoch.-Moim celem jest uniezależnienie się od Chin i stanie się samodzielną.-oznajmiła całkiem spokojnym głosem.Była ciekawa czy w końcu jej sie uda cos zdziałac. Brała się za to już tyle razy, ale jej sie nie udawało.

Spojrzała na Tajwan. Całkowicie rozumiała ją i jej pragnienia. No dobrze, nie zupełnie całkowicie. Nie znała się za bardzo na azjatyckich warunkach. Za to miała okazję poznać Chiny i wiedziała, jak to jest być uzależnioną od kogoś.
-To chyba nie będzie dziwne, jeżeli powiem, że też chcę być niezależna. Jednak moim celem jest uniezależnienie handlowe, wojskowe oraz w innych zakresach od Australii- wiedziała, że wielu oceniłoby to jako marzenie ściętej głowy. Była tylko nic nie znaczącą wyspą, nie mającą żadnych środków, którymi mogła by coś zdziałać- ale nie chciała się poddawać.

Skrzyżował ręce i kiwnął głową. Oznacza to, że jego podopieczne, chcą się wyzwolić... Hmm... W jaki sposób by im pomóc?
Podrapał się po nosie i przyjrzał im.
- Nauru... Uniezależnić można się tylko wtedy, gdy nie potrzebujesz pomocy od innego państwa. Taki kraj nazwijmy "matką". Jak wiesz musi być odpowiedzialna za "dzieci", czyli wyspy. I teraz nadchodzi pytanie... Czy twoja wyspa jest gotowa odłączyć od matki? Jeśli nie, musisz przekonać swoich braci, by stanęli po twojej stronie i domagali się wyzwolenia. Przecież np. Tuvalu... Czy inni na Oceanii, myślę, że jeśli znajdzie się państwo, które będzie miało na tyle werwy, charyzmy i mądrości w sobie... Przekona innych do współpracy. I wtedy to ty Nauru... Będziesz matką. - odwrócił wzrok na Tajwankę - To samo może tyczyć się Ciebie Tajwanko. Waszym wspólnym celem... Jest przekonanie do siebie jak największej ilości krajów. W razie czego, możecie na mnie liczyć. Postaram się pomóc we wszystkim i odpowiedzieć na każde pytania. Musicie tylko dać znak...