Jeden z wielu nagrobków na cmentarzu, szara płyta nagrobna, kilka zapalonych zniczy, samotny wieniec. Nikt grobu nie odwiedzał, otaczała go nastrojowa, wręcz grobowa cisza. Tylko postacie z dwóch zdjęć umieszczonych na płycie smutno wpatrywały się w dal~. A dusze ich błądzą właśnie w piekle, niewdzięczni grzesznicy.
Na mogile wyryto zaś:

Cisza i spokój dawały pewien upust, roztargnionym myślom. Stał przed grobem. Pustym spojrzeniem doglądał czegoś co mogłoby wyróżnić się na cmentarzu. Westchnął i przyklęknął przy nagrobkowej płycie.
- Zacznijmy kopać... - oznajmił do swojego towarzysza i podszedł do niego. - Że też muszę z tobą współpracować...

Tudzież przy nim pojawił się on. Władca chaosu i zła mieszkający w odmętach piekła. Spojrzał nim zainteresowany jak Bozia brudzi buciki na brudnej mokrej ziemi u stup jakiś nędznych kukiełek. To było bardzo niecodzienne aż przybył się z nim mentalnie zmierzyć:
-Kopać do ziemi Boziu? Stąd to piekła bliżej...-mruknął pod nosem i chwycił za łopatę czekając aż on także to uczyni.

Złapał za łopatę i zaczął kopać. Nie śmiał spojrzeć mu w twarz. Bo po co? - Zamknij się... Wiesz, że piekło to ostatnie gówno w jakie chciałbym wejść... - syknął i zaczął kopać. - Szybciej diabliku. Nie chcę by ktokolwiek mnie z tobą zobaczył...

-Aż tak bardzo wstydzisz się ze mną przebywać. Reputacja leci? Boziu... -uśmiechnął się lekko niczym złowieszczo i zaczął kopać dół aby się dostać do trumien:
-Wiesz.. ja tam lubię z tobą przebywać...-mruknął po chwili niemalże szczerze.

- To nie wstyd, a raczej... Nieważne. Zróbmy to szybko. - westchnął i przerzucił kolejną porcję ziemi. Po chwili udało im się dokopać do celu. Pusty dźwięk metalu odbitego od dębowej trumny wyrwał z zamyślenia. - Słucham?... - popatrzył po nim zdziwiony - Naprawdę lubisz grać na moich emocjach, że mówisz takie rzeczy? - syknął prawie, że obojętnie i odrzucił łopatę. - Wyciągamy.

-A jakby inaczej...-mruknął i postukał łopatą w wieko. Odłożył ją po chwili i pohylił się bardzo delikatnie:
-Zabieramy im właśnie słodki sen...
Dodał niczym nie wzruszony.

Uklęknął przed trumną i powoli ją otworzył. - Słodki sen?... A może jednak najgorszy koszmar? - przyjrzał się twarzy nieboszczyka i skrzywił się lekko. - Ugryź mnie. Mocno - poprosił szeptem i odsłonił rękę. - By ich ożywić muszą wypić trochę mojej krwi.

-Oh to będzie dla mnie przyjemność...-syknął uśmiechając się złowieszczo. Przykucnął przy nim i zatopił ostre kły i jego ręce. Tak smakowało mu, sam trochę wypił po czym odstąpił:
-Nie mówiłeś, że jesteś taki smaczny...-oblizał wargi i spojrzał kątem na nieboszczyków:
-Skądś znam te twarz...

Zabrał od niego rękę i ciurkiem lecącą krew przystawił do buzi jednego trupa. - Nie mówiłem, ponieważ nigdy nie pytałeś... - podniósł Ludwiga i położył ostrożnie na ziemi. Teraz jeszcze ta kobieta... - Czy to nie go zabrałeś raz na wycieczkę? - zapytał od niechcenia i otworzył kolejną.

-Taak, z pewnością to było on...-syknął i zerknął zaciekawiony do drugiej trumny:
-Dobrze, że tak szybko nie zdążyli zacząć się rozkładać...
Zarzucił wzrokiem nieco znudzony i zniecierpliwiony.

- Wtedy musiałbym dać im jeszcze więcej krwi... - przystawił zakrwawioną rękę do ust kobiety i po chwili, tak samo jak poprzedniego ożywieńca, wyciągnął ją z czterech desek. - To wszystko... Dzi...... Tak. Wracajmy do siebie... - mruknął trochę niewyraźnie i nie patrząc na Diabła, wziął swoich podopiecznych na ręce. - Widzimy się wkrótce...