Nigdy nie miał nic przeciwko spacerom po mieście, nawet kiedy pogoda nie dopisywała. Pomagały mu oczyścić umysł i skupić uwagę na tych dobrych stronach stworzonego świata, na zwierzętach i naturze. Jednak bywały dni, a był to właśnie taki dzień, kiedy chciał po prostu skończyć to wszystko co miał na głowie i zapomnieć. Nie lubił rozgrzebywać rzeczy.
Jednak teraz szedł szybkim krokiem uliczką, zirytowany przymusem zjawienia się na spotkaniu. Żeby to chociaż było spotkanie oficjalne, jakiejś osobistości z papieżem. Ale teraz nawet nie wiedział z kim ma rozmawiać, na jakie temat i gdzie. Zatrzymał się pod jedną z kamienic i zaczął uważnie rozglądać się za "tajemniczym wysłannikiem". W dodatku miał dziwne przeczucia, kto mógł nim być, na szczęście rzadko się one sprawdzały.

Nagle zza rogu na powitanie wyszedł mu facet w czarnym płaszczu. Wyglądał niczemu sobie jak zwykł śmiertelnik. Podszedł bliżej przyjrzał się zaciekawiony i mruknął pod nosem:
-A wiec to ty...? -jego głos zabrzmiał tajemniczo.
Ukrywał się bądź nie na początek zamierzał po prostu cichym sposobem przekonać go do współpracy. Miał nadzieję, że to się obejdzie bez zbędnych ceregieli. On do wszystkiego był jednak zdolny. A jeżeli nie.... to on już temu zaradzi.

Uważnie przyjrzał się postaci w czarnym płaszczu, kiedy tylko ją zobaczył. Nie wyglądała nadzwyczajnie, ot zwykły człowiek, jeden z wielu w całym mieście. Odwrócił wzrok w drugą stronę wciąż wypatrując wysłannika, kiedy mężczyzna zatrzymał się przed nim i tak jak on wcześniej, zaczął obserwować. Ostatecznie zadał pytanie, które potwierdzało, że to na niego czekał.
- Gerardo Caccianemici. A Pan, to...? - zachował spokojny ton głosu, chociaż coś w tej osobie mu nie pasowało. Mimo, że wyglądał jak człowiek budził jakiś... Niepokój?